Πριν δέκα χρόνια και πιο συγκεκριμένα τον Απρίλιο του 2012 είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ την Κύπρο μας. Σε αυτή μου την διαμονή στο Νησί της Αφροδίτης είχα την περιέργεια να δω και την κατεχόμενη πλευρά του νησιού και κυρίως μία από τις πιο όμορφες πόλεις της Κύπρου. Ο λόγος για την Κερύνεια η οποία από το 1974 βρίσκεται στα χέρια των Τούρκων εκεί που την έστειλαν με την πολιτική τους ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος αλλά και η Χούντα των Αθηνών.
Η Κερύνεια είναι η μικρότερη από τις έξι πόλεις της Κυπριακής Δημοκρατίας και μια από τις αρχαίες πόλεις της Κύπρου, όπως φανερώνει και η ονομασία της, που διασώζει την ονομασία της Κυρηνείας, αρχαιότατης πόλης της Αχαΐας. Πρόκειται στη πραγματικότητα για δύο πόλεις η “Κάτω Κερύνεια” που εκτείνεται γύρω από το μικρό λιμάνι της, πολύ περιορισμένων δυνατοτήτων, και η “Άνω Κερύνεια” που εκτείνεται νοτιότερα. Οι κάτοικοί της, καλούμενοι “Κερυνειώτες”, που στην πλειοψηφία τους ήταν Έλληνες χριστιανοί, εξαναγκάστηκαν από την πολιτική εθνοκάθαρσης που εφάρμοσαν τα τουρκικά κατοχικά στρατεύματα το 1974 να την εγκαταλείψουν και να καταστούν πρόσφυγες. Εξακολουθεί από τότε να είναι κατεχόμενη τόσο η πόλη, όσο και ολόκληρη η επαρχία. Η Κερύνεια αποικήθηκε από τους Αχαιούς από τα προϊστορικά χρόνια (1300π.Χ.). Σύμφωνα με την μυθολογία η Κερύνεια ιδρύθηκε από τους Αχαιούς Κηφέα και Πράξανδρο που κατέληξαν εκεί όταν επέστρεφαν στη πατρίδα τους από τον Τρωικό πόλεμο, οι ήρωες έδωσαν στη νέα πόλη το όνομα της πόλης τους της Κερύνειας που βρίσκεται στην Αχαΐα.
Η Κερύνεια, μαζί με τη γειτονική της Λάπηθο (μεγάλο χωριό σήμερα), αποτελούσαν κατά την αρχαιότητα ένα από τα σημαντικά κυπριακά βασίλεια. Οι Βυζαντινοί είχαν οχυρώσει την Κερύνεια κατά τον 11ο/12ο αιώνα. Το φρούριο της πόλης, που σώζεται και σήμερα και δεσπόζει του μικρού της λιμανιού, ενισχύθηκε από τους Φράγκους κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας (1192-1489) και από τους Βενετούς κατά την περίοδο της Βενετοκρατίας (1489-1570). Κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας η Κερύνεια υπήρξε σημαντική πόλη και το βόρειο λιμάνι της Κύπρου (το κύριο προς την Ευρώπη). Η πόλη γνώρισε τον πόλεμο το 1210-1233, όταν ο Γερμανός Αυτοκράτορας Φρειδερίκος Β’ προσπάθησε να θέσει την Κύπρο υπό την κυριαρχία του, και το 1374, όταν η πόλη απέκρουσε με επιτυχία μια σκληρή πολιορκία της από τους Γενουάτες. Και άλλα πολεμικά επεισόδια, κατά καιρούς, σημάδευσαν την ιστορία της. Το Σεπτέμβρη του 1570 παραδόθηκε αμαχητί στους Οθωμανούς Τούρκους, λίγο μετά την πολιορκία και άλωση της πρωτεύουσας Λευκωσίας. Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας (1570-1878), βρισκόταν σε κατάσταση παρακμής, όπως άλλωστε και ολόκληρη η Κύπρος. Κατά την περίοδο της Αγγλοκρατίας (1878-1960), γνώρισε περιορισμένη μόνο ανάπτυξη, εξαιτίας κάποιων έργων υποδομής που είχαν γίνει και που περιλάμβαναν βελτιώσεις του μικρού και γραφικού λιμανιού της. Μετά την ανεξαρτησία της Κύπρου (1960), η Κερύνεια άρχισε να αναπτύσσεται με γοργό ρυθμό, ιδίως τουριστικά. Το όμορφο περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται κτισμένη, με την οροσειρά του Πενταδακτύλου στα νότιά της (συνδυάζοντας έτσι βουνό και θάλασσα) και τα αρχαία μνημεία στην ίδια την πόλη και γύρω από αυτή, ήταν αρκετοί λόγοι για να αποκτήσει η Κερύνεια διεθνή τουριστική φήμη. Στη θαλάσσια περιοχή της πόλης βρέθηκε και ένα αρχαίο ναυάγιο εμπορικού ελληνικού πλοίου του 4ου π.Χ. αιώνα, που ανελκύστηκε το 1967 και τοποθετήθηκε στο φρούριο της πόλης. Το σημαντικό αυτό αρχαιολογικό εύρημα έγινε διεθνώς γνωστό ως «το πλοίο της Κερύνειας».
Αυτά τα λίγα ιστορικά και γεωγραφικά στοιχεία για την Κερύνεια αλλά ας πάμε τώρα να σας εξιστορήσω αυτά που είδα εγώ στην πανέμορφη πόλη της Κύπρου που θυμίζει πάρα πολύ τα Χανιά της Κρήτης.
Από αρχαιοτάτων χρόνων η πολιτική των Τούρκων δεν ήταν άλλη από την καταστροφή των χριστιανικών ναών ή από την μετατροπή τους σε μουσεία. Έτσι και η μεγαλύτερη εκκλησία της πόλης της Κερύνειας, ο ναός των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ έχει μετατραπεί σε μουσείο. Αυτή είναι η …ευχάριστη, αν μπορεί να την χαρακτηρίσει κάποιος έτσι, πλευρά και αυτό γιατί πολλές εκκλησίες που βρίσκονται στα περίχωρα της πόλης έχουν καταστραφεί τελείως από τους έποικους Τούρκους και από τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής.
Οι φωτό που δημοσιεύουμε είναι αδιάψευστος μάρτυρας της κατάστασης που επικρατεί στις περισσότερες από τις εκκλησίες της κατεχόμενης Κύπρου. Οι συγκεκριμένες λήψεις πραγματοποιήθηκαν σε εκκλησία που βρίσκεται λίγο έξω από την Κερύνεια και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή Μπέλα Παϊς όπου βρίσκεται και το ομώνυμο κάστρο το οποίο αποτελεί πόλο έλξης για χιλιάδες τουρίστες.
Οι …Ευρωπαίοι Τούρκοι έχουν φροντίσει να καταστρέψουν ολοσχερώς το εσωτερικό του Ναού αλλά και να ξηλώσουν τους σταυρούς της εκκλησίας. Είναι χαρακτηριστική η φωτογραφία στην οποία φαίνεται ο σπασμένος σταυρός επάνω στο καμπαναριό, ενός καμπαναριού του οποίου οι καμπάνες έχουν να χτυπήσουν 48 ολόκληρα χρόνια!!!
Φυσικά οι φωτό τραβήχτηκαν με μεγάλο κίνδυνο καθώς αν γινόμασταν αντιληπτοί, καθώς η εκκλησία είναι κλειδωμένη για το κοινό, ούτε και εγώ ξέρω που θα βρισκόμασταν τώρα… Για αυτό τον λόγο θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κύριο Μιχάλη Φιλιππάκη, τότε φοιτητή στην Κύπρο από το Ηράκλειο της Κρήτης για την πολύτιμή βοήθειά του, καθώς και την συντοπίτισσά μας Ματούλα Κυρίκου (Καραούλη).
Κλείνοντας να αναφέρω πως σε εποχές όπου η Τουρκία ζητάει απεγνωσμένα να μπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση διατυμπανίζοντας πως πλέον σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θρησκείες, τέτοιες ενέργειες δείχνουν το ποιόν των Τούρκων…
Τα συμπεράσματα δικά σας.
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΚΑΡΝΑΝΙΚΑ ΝΕΑ ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΙΟ ΤΟΥ 2012!!!
