Γράφει ο Σπυρίδων Χούσος τ. Χαράλαμπου
Στο Θύρρειο, η ταμπέλα του Δήμου Ακτίου-Βόνιτσας είναι σαφής: «Απαγορεύεται η ρίψη μπαζών». Σωστά και ωραία. Όμως, για τα καθημερινά απορρίμματα του κοιμητηρίου —τα πλαστικά, τις πετσέτες με τα λάδια, τα απομεινάρια από τα κεριά και τα λιβάνια— κάδος δεν υπάρχει πουθενά.
Και ρωτάμε: Πώς να διαχειριστεί ένας άνθρωπος που πάει να ανάψει το καντήλι του συγγενή του, όλο αυτό το φορτίο; Να τα μαζέψει και να τα μεταφέρει μέχρι το σπίτι του; Να τα πάρει στο αυτοκίνητο; Και αν στάξει το λάδι στο κάθισμα; Αν τρέξει κερί;
Το αποτέλεσμα είναι προφανές: σκουπίδια εγκαταλελειμμένα, θλίψη για την εικόνα του χώρου, και ένα αίσθημα εγκατάλειψης που δεν τιμά ούτε τους ζωντανούς, ούτε τους νεκρούς.
Απευθυνόμαστε δημόσια στις αρμόδιες αρχές —Δήμο, Τοπικό Συμβούλιο, Εφορεία Αρχαιοτήτων (καθώς μιλάμε και για έναν χώρο πολιτιστικού ενδιαφέροντος)— να λάβουν δράση άμεσα.
Και το ερώτημα προς τους αναγνώστες μας:
Έχετε κι εσείς στο χωριό σας κοιμητήρια χωρίς κάδο απορριμμάτων; Αν ναι, μιλήστε. Ήρθε η ώρα να γίνει κάτι.
